روستای سورانهجمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳

زیباترین روستای استان مرکزی

سخن دوست :برای آدمی بهتر است هرگز به دنیا نیاید تا اینکه به دنیا بیاید و اثری بر جای نگذارد.(ناپلئون بناپارت)

جای خالی بابای مدرسه

روزهای کودکی یادآور خاطرات تلخ و شیرین برای همه ماست، خاطراتی که هر چقدر هم کهنه و فرسوده شوند از بین نمی روند. در میان برگ های خاطرات دوران کودکی شخصیت های به یاد ماندنی می درخشند. آدم هایی بی نام و نشان که با تأثیر گذاری خود بر زندگی افراد همیشه در اذهان باقی می مانند. یکی از این افراد بابای مدرسه بود.
بابا صبح خیلی زود در حیاط مدرسه را باز می کرد، همه جا را آب و جارو می کرد و با کلی زحمت مدرسه را برای یک روز کاری آماده می کرد و حواسش کامل به ورودی مدرسه بود، بچه ها یکی یکی می آمدند و هر کدام سعی می کردند با او سلام و احوال پرسی کنند، چون بابا شاداب بود و به بچه ها انرژی می داد به مدیر و ناظم و معلم ها احترام خاصی می گذاشت و با این کار احترام به بزرگترها را به بچه ها می آموخت. گرما و سرمای کلاس ها برای بابا مهم بود، بابا فقط نظافت نمی کرد، به هر حال او نقش برجسته ای داشت،و اکنون او دیگر در بین ما نیست?

عمو غلام(غلام عباس میرزایی)در روز یکشنبه 1394/11/25چشم از جهان فروبست.

نظرات و ارسال نظر

روستای سورانهصابرجودکی گفته :
سه شنبه , ۲۷ بهمن ۱۳۹۴

خسته نباشی برادر

پاسخ
روستای سورانهمحمد حسین میرزائی گفته :
چهارشنبه , ۱ اردیبهشت ۱۳۹۵

با تشکر از شما آقای جودکی عزیز و همه عزیزانی که یاد و خاطر عمو غلام را گرامی داشتند.

پاسخ